[Avellana]

Nie, nie zrozumieliśmy się... Ja nie byłabym w stanie robić czegoś, czego nie lubię albo co mnie nie interesuje - pod tym względem jestem wyjątkowo wręcz rozpuszczona i na próby przymuszania mnie do czegoś nieciekawego reaguję ciężkim stresem (sprawdzone doświadczalnie na żywym organizmie). Ja nie byłabym w stanie iść na "przyszłościowe" studia...

Chodzi mi o coś innego: że są rzeczy, które są fajne jako hobby - kiedy poznajesz ich tyle, ile chcesz i tak głęboko, jak chcesz. Ale zanim zdecydujesz, że to jest Twój kierunek studiów, należy rozważyć, czego jeszcze tam trzeba będzie się uczyć i czy na pewno chcesz się w to pchać. Na przykład ja zawsze lubiłam geologię i kamyki: należałam wiele lat do klubu geologicznego, jeździłam zbierać kamienie. A jednocześnie świetnie wiedziałam, że nie poradziłabym sobie z wieloma rzeczami na studiach i nie powinnam iść w tym kierunku. Bo bawi mnie łażenie i zbieranie kamyków, ale nie zgłębianie geologii w rozmaitych jej aspektach. Więc tylko przed tym ostrzegam, żeby nie wepchnąć się w coś, co po poskrobaniu nie okaże się takie łatwe i śliczne, jakie było, kiedy jeszcze tylko się w to bawiliśmy. Bo widziałam takie przypadki i na ogół oznaczały one "rok do tyłu"...

[Azag]

Popieram przed wypowiedź.

Ja po liceum myślałem o tym, żeby iść na historię - ale wiedziałem, że studia zniszczył by we mnie pasję i radość jaką czerpie z czytania książek o historii. Dlatego wybrałem drugą interesującą mnie działkę - technikę - może nie była ona moim najważniejszym zainteresowaniem, ale jednak lubie wiele rzeczy, których się nauczyłem i niezaperzeczalnie w tym kraju potrzeba inżynierów :)

Praca, która mnie nie cieszy i którą wykonuje tylko dla kasy nudzi mi sie po kilku tygodniach - sprawdziłem.

BTW: Zawsze chciałem być drwalem :) - ale takim z siekierą i piłą ręczną, a nie spalinową ;)

[Shizuku]

Co do Japonistyki to wiem, że to tak kolorowo niewygląda. Dlatego jest to raczej jakaś ostatnia opcja, którą wątpię, że wybiorę. Myślę, że później, gdy zarobię trochę kasy, opłacę sobie kurs, bo jednak sądzę, że japoński to bardzo ładny język i chciałabym się go nauczyć.
Jeśli chodzi o dziennikarstwo, to jednak mam "styl ponadprzeciętny", jak to powtarzali moi nauczyciele od polaka, więc taka skończona nie jestem na tym kierunku. Lubię pisać, więc myślę, że taki wydział niebyłby taki zły. Zresztą z tym pisaniem do gazety nie wiadomo, zawsze mi się coś tam może zmienić i pójdę w jakimś innym kierunki np. napiszę książkę czy coś.

[Grisznak]

[Sola]

Jestem na pierwszym roku turystyki i hotelarstwa. Jutro mam wybierać sobie specjalizację i......nie mam pojęcia czy kierunek turystyka międzynarodowa będzie takim dobrym wyjściem. No, ale może od początku.

Po maturze chciałam iść na japonistykę. Niestety nie byłam na tyle odważna żeby spakować manatki i jechać na drugi koniec Polski zwłaszcza, że cały czas słuchałam tekstów w stylu "daj se spokój tutaj (czyli w Gdańsku) masz tyle fajnych uczelni" :/. Do tego dochodzi ilość punktów z jaka przyjmują na japonistykę (letko nie jest).
Cóż, postanowiłam wiec, że pójdę na turystykę, a od następnego semestru zapisuje sie na język japoński. Na studiach uczę sie jeszcze rosyjskiego i szlifuję angielski. W planach jest też zrobienie kursu pilota wycieczek, potem jak już będę mogła sama się utrzymać zastanawiałam się nad przewodnikiem turystycznym. Spełnieniem moich marzeń było by móc kiedyś pilotować wycieczkę do Japonii i ogólnie Azji. Tylko pytanie czy to "da sie zrobić" :)

Dlatego właśnie ta turystyka międzynarodowa, a teraz kiedy mam podjąć decyzję waham się. Zawsze tak jest kiedy przychodzi mi decydować - wycofuję się, odwlekam lub wciąż zmieniam zdanie.
Po niecałym roku studiów spodobało mi się hotelarstwo. Mogę wybrać je jako specjalizację jednak kiedy słyszę od moich profesorów, że na tym kierunku szkoli się przyszłych recepcjonistów to szlag mnie trafia. Nie po to szłam na studia żeby siedzieć w recepcji mimo, że powtarzają, iż "to taki odpowiedzialny zawód". Ja bym się porostu zanudziła.

[Grisznak]

[Mortimern]

Emerytem po 15 latach pracy

[Sam-kun]

Informatyk, programista, jednak ciągnie mnie do dziennikarstwa.

[Dred]

Na początku chciałem iść na dziennikarstwo. Jednak stwierdziłem, że nie za bardzo chciałbym pisać o tych "tańczących ze stołkami".
Potem wybór padł na dziennikarstwo muzyczne. Okazało się to niemożliwe, gdyż trzebaby pokończyć szkoły muzyczne, aby się dostać na studia.
Obecnie stawiam na psychologię. Wiem, z czym się to wiąże. Praca po dwanaście godzin na dzień i najczęściej sen jest jedynym czasem wolnym w tygodniu. Ale na prawdę widzę swą przyszłość przy pomaganiu ludziom z zaburzeniami psychosomatycznymi. :P

[Paweł]

[Dred]

Gdzie może pracować psycholog?
-> Szpital psychiatryczny
-> Szkoła
-> Sąd rejonowy (biegły)
-> Poradnie zdrowia
-> Przeróżnakiekie komisje (np poborowe)
-> W wielkich korporacjach
-> Przy szkoleniach (jak słusznie zauważył mój przedmówca)
-> Na uczelni (wykładając)
I jeszcze w innych miejscach, więc pracę znajdę. Jednak przy pracy na cały etat (gdziekolwiek bym nie złożył papierów) zarobek jest dość niski (do 2000 PLN na miesiąc). Wyłączając duże korporacje.

[Costly]

Zwróć uwagę, że biegły to praca na umowę o zlecenie. Większość komisji podobnych do wymienionej podobnie. Można tutaj łatwo łączyć etaty - z tego punktu widzenia, to zarobkowo jest to zdecydowanie bardziej atrakcyjne zajęcie niż mówisz :]

[Kon]

W przyszłości zostanę informatykiem (chyba)

[Asthariel]

Moim marzeniem jest zostanie pisarzem, ale obawiam się, że jednak nie mam wyobraźni do tego potrzebnej...

[Velg]

A ja ostatnio zastanawiam się nad swą przyszłością coraz więcej. W sumie nie wiem, co będę robił w przyszłości. Kłopotów z dostaniem się na studia raczej nie będę miał (choćby matury z matmy pisać nie muszę, olimpiada... być może w tym roku dojdzie kolejne zwolnienie), jednakże jeszcze nie wiem, na co chcę pójść. Myślałem o studiowaniu matematyki (teraz zresztą, niejako "obok" szkoły, chodzę na jeden-dwa przedmioty na semestr) i zostaniu na uczelnie - lecz w sumie konkretnych planów jeszcze nie mam ;) W sumie nie wiem, do czego bym się najlepiej nadawał.