[Urawa]

Vladmir Wolff - "Kryptonim Burza: Odległe Rubieże" - stopień stężenia patriotycznego patosu powala. Pomysł w sumie fajny (w 1939 Hitler zginął, więc zamiast III Rzeszy, w 1941 na Polskę napada Stalin), ale autor stanowczo nie potrafi pisać dobrych opowieści. Jedyny istotny bohater to merysujka do sześcianu (mistrz boksu, świetny pilot, inteligentny, przystojny itd), a reszta w zasadzie nie istnieje. Jedynie momenty z walkami wychodzą nieźle, ale nasza armia to banda nadludzi dowodzona przez superprofesjonalistów, a Ruscy to banda idiotów dowodzonych przez większych idiotów. 10 lat temu byłbym pewnie tą książką zachwycony, dziś... cóż, były z tego scenariusz na grę, na powieść już nie bardzo.

[Urawa]

Jarosław Molenda "Wojny Guarańskie 1628-1756" - tytuł i przynależność do serii "Historyczne bitwy" Bellony są tu trochę mylące, bo książka to tak naprawdę monografia jezuickich redukcji w Ameryce południowe, siłą rzeczy poświęcona we fragmentach wojnom toczonym z portugalskimi bandeirantes, a pod sam koniec - z armią portugalsko-hiszpańską, jednak większa część książki to po prostu historia działalności Jezuitów oraz Indian Guarani. Rzecz stanowi niezłe uzupełnienie dla wydanej w tej serii rok temu, świetnej "Wojny Paragwajskiej 1864-1870", przedstawiając genezę państwa paragwajskiego oraz dzieje terenów, o które m.in. toczyła się tamta wojna. Jednocześnie autor stara się cały czas manewrować, choć widać, że jego sympatia jest jednak po stronie Jezuitów.

[Irian]

Kupiłam sobie Życie Pi w tym nowym wydaniu, ze zdjęciem z filmu na okładce - głównie po to, żeby mieć, bo już czytałam. No i przeglądam już w domu, patrzę jak przetłumaczone... I tam na końcu jest rozmowa z dwoma Japończykami, której część toczy się po japońsku, co jest oznaczone inną czcionką.

W tym wydaniu jest to czcionka Comic Sans.

Pogrubiona.

Redakcjo i składzie, pozostało wam tylko złożyć samokrytykę na ręce partii i/lub posypać głowy popiołem. A ja mam ochotę książkę odstawić z powrotem do sklepu...

[Ysengrinn]

Aleksander Krawczuk "Polska w czasach Nerona" - jest w książce sporo o Rzymie w czasach, sporo o Polsce współczesnej i XX-wiecznej, natomiast o ziemiach polskich w czasach Nerona tyle co kot napłakał. W zasadzie tylko tyle, że nie wiadomo kto tam wtedy mieszkał, ale na pewno Wandalowie i Celtowie. Generalnie książka o tym, że starożytni byli lepsi, bo może mieli walki gladiatorskie, ale przynajmniej nie mieli fanatyzmu religijnego.

Krótko mówiąc - meh.

[Morg]

[Urawa]

[Ysengrinn]

Michał Strogow, kurier carski Juliusza Verne - fajna książka, niekoniecznie z przyczyn zamierzonych. Jak na przygodówkę dziś trochę za bardzo przesycona szczegółami krajoznawczymi, natomiast śmiesznie się czyta wyczyny hord tatarskich wyraźnie przycięte do jakiegoś ówczesnego PG-13. Wyraźnie też widać, że autor z jednej strony ma określone zdanie na temat caratu, ale z drugiej liczy na to, że jednak mu będą książki w Rosji wydawać, więc stara się nie szarżować, a tu i ówdzie obficie lukruje.

[Vodh]

Dresden Files, do 9 tomu włącznie, 10 w połowie. Bogowie, jaka to jest genialna seria... W zasadzie jedynym słabszym tomem do tej pory była moim zdaniem czwórka - na której zresztą poprzednio przerwałem przygodę. Ale warto było przebrnąć, to co się dzieje w tych książkach praktycznie przez cały czas przyprawia o ciarki :D

[Irian]

Powiem tylko dumne HA!

[Urawa]

Brian Herbert "Ród Atrydów" - ech, mam mocno mieszane uczucia. Jest w tej książce parę dobrych momentów, jest kilka scen, które, mam wrażenie, są jakby żywcem wyjęte z powieści Herberta seniora. Są fragmenty, które w sposób udany rozwijają i dopowiadają wątki znane z oryginalnej "Diuny". Są rzeczy, których w "Diunie" mi brakowało. Ale jest też sporo przegadanych i zwyczajnie niepotrzebnych fragmentów. Autor niestety nie ma talentu ojca w snuciu różnorakich rozważań. Co więcej, nie potrafi (a mam wrażenie - nie chce) czytelnika zaskoczyć. To był także feler oryginalnej "Diuny", ale Herbert sernior miał jeszcze coś w zanadrzu, a Herbert junior tego niestety nie ma. Niemniej, podsumowując, nie jestem ani zachwycony, ani rozczarowany. Może druga część okaże się ciekawsza...

[Smk]

[Tabris]

[Cepelia]

[Urawa]

Maja Lidia Kossakowska - "Ruda Sfora"
Antyateistyczne fantasy, na dodatek osadzone w jakuckich realiach, ze sporą ilością całkiem fajnych pomysłów i nawet sympatycznymi bohaterami, niestety nie wsparte równie dobrą akcją. Niemniej, sprawna narracja i niewątpliwa oryginalność sprawiały, że mankamenty mi szczególnie nie przeszkadzały, a całą książkę przeczytałem dość szybko.

[Urawa]

Brian Herbert, Kevin J. Anderson "Krucjata Przeciw Maszynom"
Udana w stopniu znacznie większym niż poprzedniczka, z paroma fajnymi pomysłami. Przede wszystkim, autorzy nie próbują udawać Herberta, ale piszą po swojemu, co im wychodzi jednak dużo lepiej. W kilku miejscach nawet udało im się mnie zaintrygować, choć denerwująca była iście martinowska maniera do wyrżnięcia większości obsady na kilkudziesięciu ostatnich stronach. Poza tym, pierwszy raz w dziejach tego cyklu mieliśmy ciekawą postać Harkonnena, a to już samo w sobie godne uwagi. Zresztą, generalnie, mocną stroną tego cyklu są właśnie postaci, dużo bardziej udane niż w serii będącej prequelem do Diuny. Z tym, że po drugim tomie naprawdę niewiele ich zostało...