[GoNik]

[Ysengrinn]

Szukaj, byleś nie kupowała, bo szkoda pieniędzy...

Hmm, miał ktoś kontakt z "Mgłami Avalonu" Marion Zimmer Bradley? Nie wziąłem się za tę książkę dawniej, gdy jeszcze zachwalającego ją Sapka uważałem za autorytet, teraz zaś trochę się boję. Książkę miałem w rękach może pół minuty i przeczytałem jeno wprowadzenie, które od wiccanizmu aż parowało. Wie ktoś, czy warto się jednak poświęcić, czy też można sobie spokojnie odpuścić?

[Bianca]

Ysengrinn, jest BARDZO wiccanskie i CHOLERNIE metne, ja osobiscie nie przebrnelam. ale uznawane za klasyka i dobra ksiazke nie tylko przez Sapka

Ysengrinn, jest BARDZO wiccanskie i CHOLERNIE metne, ja osobiscie nie przebrnelam. ale uznawane za klasyka i dobra ksiazke nie tylko przez Sapka

[GoNik]

[Keii]

Czytam "Historię Japonii" pani Tubielewicz... Sigh, coraz bardziej się tych studiów boję :x

[Ysengrinn]

Bo Japonia ma beznadziejną historię. Jej magna pars to wojny domowe.

[Grisznak]

Potwierdzam - Mgiełki da się przeczytać, ale nawiązań wiccańskich więcej tam niż swastyk w Berlinie w 1940. Jeśli kogoś to denerwuje - nie ma się co męczyć.
Tja, też próbowałem kiedyś czytać historię Japonii - cóz, przy nich to my jednak mamy historię z prawdziwego zdarzenia.

Potwierdzam - Mgiełki da się przeczytać, ale nawiązań wiccańskich więcej tam niż swastyk w Berlinie w 1940. Jeśli kogoś to denerwuje - nie ma się co męczyć.
Tja, też próbowałem kiedyś czytać historię Japonii - cóz, przy nich to my jednak mamy historię z prawdziwego zdarzenia.

[kropla]

Keii -> jak pani Tubielewiczowa Cie przeraza, to poczytaj sobie gramatyke pana Huszczy. To jest dopiero cos:)

[Keii]

kropla - gramatyka pana Huszczy jutro przyjdzie kurierem ;)
I nie tyle przeraża, co czytanie tego dla człowieka, który wcześniej w sumie nie miał zbyt dużej styczności z historią Japonii od czasu ery Joomon jest po prostu bardzo dużym nawałem informacji ;)

[Zegarmistrz]

[Udai]

Ostatnio przeczytałem sobie Diunę Franka Herberta i nie pozostaje mi nic tylko polecić tą książkę - jest świetna bez dwóch zdań ale boję się zacząć o niej pisać bo miałbym problemy ze skończeniem wyliczania jej plusów.

I następna książka Ryszarda Kapuścińskiego "Busz po polsku" czyli pierwsza opublikowana książka tego autora opisująca (dla kontrastu z dalszą częścią jego pisarskiej kariery) nasz kraj rodzimy - jak zwykle wnikliwie - lekko i bardzo analitycznie.

[Grisznak]

Dobra, grisznakowa rada - gdy będziesz się brał z kolejne części Diuny nie oczekuj zbyt wiele, jedynie "Bóg Imperator Diuny" zbliżył się jeszcze nieco poziomem do pierwszej części, reszta jest wyraźnie słabsza.

Dobra, grisznakowa rada - gdy będziesz się brał z kolejne części Diuny nie oczekuj zbyt wiele, jedynie "Bóg Imperator Diuny" zbliżył się jeszcze nieco poziomem do pierwszej części, reszta jest wyraźnie słabsza.

[Doreen]

Co dowodzi, że znowu okazałam się inna, bo Mesjasz Diuny podobał mi się bardziej niż Diuna. Po trzecią część nie sięgnęłam, bo moja kochana biblioteka jej nie posiadała, posiadała natomiast np. Heretyków Diuny - część piątą... Niech żyje logika.

Pytanie: jeśli chcę się zabrać za Lema, to od czego powinnam zacząć? Z jego twórczością zetknęłam się raz i odpadłam z hukiem - ale to było jeszcze w podstawówce, Opowieści o Pilocie Pirxie to były bodajże i dzisiaj już nawet nie pamiętam, dlaczego mi się tak nie podobały. Ostatnio ktoś mi opowiadał o Dziennikach Gwiazdowych i brzmiało to całkiem obiecująco.

[Grisznak]

Solaris, Katar, Kongres Futurologiczny, Summa Technologiae, Obłok Maggelana, Dzienniki Gwiazdowe, Niezwyciężony - to można czytać w miarę dobrze, mimo upływu czasu. Co prawda twórczość Lema nie zawsze wytrzymuje próbę czasu, ale te które podałem, raczej dobrze dobrze zniosły.
Przeczytałem zaś "Przenajświętszą Rzeczpospolitą" Piekary. Chociaż linia ideologiczna autora jest również moja linią, tak uważam, że jednak przesadził z naturalizmem, który owszem, oddaje realia, ale momentami odrzuca.

Solaris, Katar, Kongres Futurologiczny, Summa Technologiae, Obłok Maggelana, Dzienniki Gwiazdowe, Niezwyciężony - to można czytać w miarę dobrze, mimo upływu czasu. Co prawda twórczość Lema nie zawsze wytrzymuje próbę czasu, ale te które podałem, raczej dobrze dobrze zniosły.
Przeczytałem zaś "Przenajświętszą Rzeczpospolitą" Piekary. Chociaż linia ideologiczna autora jest również moja linią, tak uważam, że jednak przesadził z naturalizmem, który owszem, oddaje realia, ale momentami odrzuca.

[wa-totem]

Nie, Nie, NIE!
Lema należy czytać zaczynając od Astronautów.