[Bianca]

Zegarmistrz, ale tego - ty widziales ze to 1 tom? Ze sie dopraszasz o tresc z kolejnego ;))

Zegarmistrz, ale tego - ty widziales ze to 1 tom? Ze sie dopraszasz o tresc z kolejnego ;))

[Zegarmistrz]

[Grisznak]

[Teukros]

[inatheblue]

[Grisznak]

Jak nie więcej niż trzy to może jeszcze być. Na większej ilości nawet Herbert się wyłożył (choc czwarty wyszedł mu paradoksalnie najlepiej).
Niemniej wyznaję zasadę że im mnie tym lepiej. Z serialoz akceptuję chyba tylko Conana i Czarną Kompanię a to głównie przez specyficzny sentyment.

Jak nie więcej niż trzy to może jeszcze być. Na większej ilości nawet Herbert się wyłożył (choc czwarty wyszedł mu paradoksalnie najlepiej).
Niemniej wyznaję zasadę że im mnie tym lepiej. Z serialoz akceptuję chyba tylko Conana i Czarną Kompanię a to głównie przez specyficzny sentyment.

[Zegarmistrz]

[inatheblue]

[Mai_chan]

Kiedy dziś o pierwszej kładłam się spać nieopatrznie wzięłam do ręki dopiero co przyniesioną z biblioteki "Carrie" Kinga. "Tylko parę kartek"... Skończyłam o czwartej.

King w najlepszej formie - jest mhrrrrocznie, gothycko i przerażająco. I trzyma w napięciu - nawet jeśli w zasadzie od początku "mniej więcej" wie się, czym to się skończy... I jest cholernie smutne. ...i właśnie skojarzyło mi się z "ideą" Elfen Lied - cierpiąca dziewczyna z morderczą mocą... W przeciwieństwie do EL TO jest dobre.

[Zegarmistrz]

Dobra... Inny temat. Lewandowski "Noteka 2015" w wydaniu jakiegoś totalnie egzotycznego wydawnictwa, które powstało ze 4-5 lat temu "na fali" i generalnie zajmuje się wydawaniem Lewandowskiego (swoją drogą diabli wiedzą czy to nie samodruk?)

Generalnie niezłe. Fantasyka bliskiego zasięgu w Pilipiukowo - Ziemkiewiczowym stylu (tylko lepiej napisana, bez takich ilości wódy, bez odchyleń prawicowych i generalnie sympatyczniejsza). Dobra książka...

[Vodh]

Właśnie kończę "Operacja - Dzień Wskrzeszenia" Pilipiuka. Po trylogii Sapka (Narrenturm) czyta się to zdecydowanie szybko. Spodziewałem się czegoś zupełnie innego, nie wiem, czy fajniejszego, ale to co dostałem wygląda całkiem całkiem. Chciałbym przy tym zaznaczyć, że jest to pierwsze wchłaniane przeze mnie dzieło pilipiuka więc opinię mam "nieskażoną" znajomością Wędrowycza, etc. Inna sprawa że jakoś nie mogę się zżyć z bohaterami. To, czy i kiedy ich zatłuką jest mi dość obojętne.

[Zegarmistrz]

[Momoko]

Przeczytałam "Sklepik Z Marzeniami" Kinga i stwierdzam, że to nie był najleprzy pomysł. Książka była <argh> cokolwiek trzymająca w napięciu (przynajmniej do pewnego momentu)
Ale... pojedynek Dobra ze Złem i finał poprzadzony Kuszeniem a zakończony złowieszczym <buhahaha> mnie z lekka dobił.
Teraz będę po raz enty czytać "Norwegian Wood", bo to moja odtrutka na nieprzypasowane -_-" ksiązki.

[Ysengrinn]

Skończyłem "Sarantyńską Mozaikę" Guya Gavriela Kaya (o ile to właściwe słowo, gdyż jako pierwszy przeczytałem drugi tom tej dylogii). Cudo, po prostu cudo...

Książka naprawdę jest jak mozaika - autor demonstruje nam kolejno różne elementy fabuły, bardzo, bardzo dużo elementów, które zaczynają mieć sens dopiero po połączeniu ich w całość. Autor przybliża historie i charaktery wielkiej ilości postaci, nawet zupełnie epizodycznych, których losy się splatają na stronicach. W zasadzie nie poznamy jedynie historii totalnych statystów, którzy pojawiają się i giną wkrótce po tym. Oprócz tego książka jest po wręcz przesycona - humorem, erotyką, mistyką, krwią, wulgaryzmami, polityką, intrygami, miłością i prywatnymi pasjami każdej z licznych postaci. Niektórym zapewne się nie spodoba stopień, w jakim wymieszane są w książce klimaty - przejście od zabawnego dialogu do tragedii i z powrotem zajmuje stronę...

Akcja umieszczona jest w świecie fantasy, wzorowanym na naszym z czasów cesarza Konstantynopola Justyniana, co jednak, obawiam się, większości zupełnie nic nie powie. Ograniczę się do stwierdzenia, że czasy to baaardzo ciekawe i o śmierć było zdecydowanie za łatwo. Żeby przeżyć w tym świecie trzeba było być urodzonym mordercą, piekielnie inteligentnym bądź płazowatym służalcem kogoś silniejszego, plus mieć duuużo szczęścia. Dużo bardziej niż dzisiaj.

Główny bohater, Crispin z Wareny, jest mozaicystą, a przy okazji rudym gburem i cholerykiem. Jego życie legło w gruzach po śmierci żony i córek w czasie zarazy. Gdy jego przyjaciel, Martinian, zostaje wezwany do Sarancjum by wykonać wielką mozaikę na wspaniałej kopule nowej świątyni, perfidnie wrabia Crispina w wyjazd zamiast jego. Pomysł popiera matka bohatera, co jednak tylko jeszcze bardziej go denerwuje. W końcu jednak nalegać na wyjazd zaczyna osoba, której w Warenie się nie odmawia...

[Keii]

Jestem właśnie w trakcie czytania książki Kultura Japonii by Paul Varley (Wydawnictwo UJ). Powiem tyle, że to taka historia, którą czyta się o wiele lepiej niż dzieło pani Tubielewicz.