[Caladan]

[Grisznak]

Skończyłem "Jeźdźców Smoków" McCaffrey. Znośne czytadło na wakacje. Zeg twierdził, że to SF, ja bym jednak był bliższy stwierdzenia, że to fantasy z pewnymi odniesieniami do SF. Fabuła znośna, bez zaskoczeń ale i bez wpadek.
Problemem jest jednak to iż nie jest to osobna kniga, jak miałem nadzieję, ale pierwszy tom kilkunastomowego cyklu, co mnie od razu odstrasza (casus świata czarownic Norton).

Skończyłem "Jeźdźców Smoków" McCaffrey. Znośne czytadło na wakacje. Zeg twierdził, że to SF, ja bym jednak był bliższy stwierdzenia, że to fantasy z pewnymi odniesieniami do SF. Fabuła znośna, bez zaskoczeń ale i bez wpadek.
Problemem jest jednak to iż nie jest to osobna kniga, jak miałem nadzieję, ale pierwszy tom kilkunastomowego cyklu, co mnie od razu odstrasza (casus świata czarownic Norton).

[IKa]

"Jeżdźców" da się czytać do góra drugiego tomu. Potem to są nie dość że flaki z olejem, to odgrzewane flaki.

[Arashino Shiro]

przeczytałam " Grzesznika" Tess Gerritsen. Sympatyczny thriller medyczny, mimo że brakuje "tego czegoś", nie umywa się do R. Cook'a. Fabuła próbuje być skomplikowana choć ja zaczęłam kojarzyć fakty po jednym ważnym zdaniu, które na pozór było błahe.

Spoiler: pokaż / ukryj

wszystkie osoby miały coś wspólnego z Indiami.

Książka lekka i przyjemna, wymagająca tylko odrobinę zastanowienia i dedukcji.

Druga przeczytana pozycja to " Skazani na Shawshank" Stephena Kinga.
Lektura ciekawa, choć momentami musiałam wrócić do poprzedniego rozdziału by skojarzyć fakty. Rozwiązanie pozornie banalne jest wręcz genialne w swojej prostocie. Jednak czytałam dużo ciekawsze książki niż Shawshank więc w sumie nie rozumiem dlaczego akurat film na podstawie tej książki otrzymał siedem nominacji do Oscara.
Teraz zabieram się za drugą opowieść Kinga: "Zdolny Uczeń".

[Ysengrinn]

Biografia Kopernika by Stanisław Grzybowski. Ciekawym był człowiekiem - humanista, któremu przez wieeele lat nie chciało się przeprowadzać matematycznego dowodu na swe tezy, astronom-pasjonat, zdolny medyk, portrecista i tłumacz z greki, który przez bodaj dziewięć lat studiów prawa nie nauczył się praktycznie nic, pionier ekonomii i świetny administrator, sprawny polityk i zakochany na starość kanonik, który nigdy nie otrzymał wyższych święceń kapłańskich. Rzadko spotykany w historii bohater niemal wyłącznie pozytywny, nawet jeśli niedydaktyczny.

[Ari]

dziś listonosz przyniósł mi 'Raj Utracony' Miltona i 'Opowieści niesamowite' Poe'go :) ajajaj świetnie ^^

jutro zaczynam, więc jeśli ktoś ma jakies propozycje to może podpowiedzieć którą najpierw ruszyć

[Grisznak]

Na wakacje lepszy Poe. Paradaise Lost jest ciężki, ja przebiłem się przez to w oryginale, więc może jestem ciut uprzedzony, niemniej jednak opowiadania są lżejsze od poematu.

Na wakacje lepszy Poe. Paradaise Lost jest ciężki, ja przebiłem się przez to w oryginale, więc może jestem ciut uprzedzony, niemniej jednak opowiadania są lżejsze od poematu.

[longerowa]

Irving Stone "Pasja życia" - POLECAM! Niby jakaś tam biografia Vincenta van Gogha, o którym się słyszało, że obciął ucho, więc szalony i ble ble ble. Niby długa, bo prawie 600 stron. Mimo to wzrusza! Wciąga tak, że człowiek wpada w wir życia tegoż malarza. Nie chcesz odchodzić, więc czytasz. Denerwujesz się razem z nim, zachwycasz kolejnymi pejzażami, cierpisz.. A potem ze smutkiem stwierdzasz, że to koniec, a ty chciałbyś jeszcze! Idealne na te pochmurne wakacje, bo "Pasja życia" jest niezwykle słoneczna:)

[So_Dakki]

Arthur Golden - Wyznania Gejszy
Niesamowita! Ale po kolei. Książkę czyta się świetnie. Nie ma monentów lepszych i gorszych, każdy rozdział, każde zdanie utrzymane jest na odpowiednim poziomie. Narratorem jest główna bohaterka, która opisuje swoje przeżycia. Wszystko jest bardzo zręcznie skonstuowane do tego stopnia, że śmiejesz się do utraty tchu, a za chwilę kręci Ci się łezka w oku ze wzruszenia. Na pochwałę zasługuje również duża szczegółowośc opisów. 'Wyznania...' skłoniły mnie do reflekcji, książka niesie ze sobą przesłanie (za pewne dla każdego nieco inne ;] ). Gorącą ją polecam każdemu.

Opis z biblionetka.pl:
Młoda japońska dziewczyna zostaje sławną gejszą i przeżywa wielką miłość. Jej niezwykła opowieść, pełna humoru, patosu i niezapomnianych charakterów, to głośny literacki debiut amerykańskiego pisarza, bogaty wiedzą historyczną i obyczajową.

[Ysengrinn]

"Galeria Złamanych Piór" Feliksa W. Kresa, nareszcie damnit. Wciągająca lektura, choć niestety forma (zbiór dwóch cykli felietonów z Feniksa i Science Fiction) powoduje, że sporo w niej powtórzeń. Jako wannabe-pisarz niewiele się dowiedziałem nowego, głównie, że autor podziela większość moich poglądów na pisanie (zwłaszcza pisanie fantasy), co mnie niezmiernie cieszy, bo nie muszę bawić się w żadne rewolucje. Książka opisuje praktycznie same podstawy podstaw i wyraźnie skierowana jest do nastolatków, którzy przygodę z piórem dopiero zaczynają. Niewątpliwie też skierowana jest do czytelników Galerii Osobliwości (nie wiem, czy jeszcze się to ciągnie), by nie musieli grzebać się w numerach archiwalnych.

Nie rozumiem jednego - większość komentarzy, jakie do mnie docierały i docierają, prezentuje autora jako straszliwego i brutalnego kanibala, bezlitośnie niszczącego istoty nieumiejące pisać. Tymczasem Kres wręcz zadziwia cierpliwością i zrozumieniem, nawet gdy musi powiedzieć komuś, że nic z jego pisaniny nie będzie i nie ma sensu łudzić się i marnować czas. Poza tym dobija dysonans między tym co on pisze, a tym, co rozumieją autorzy listów, z którymi dyskutuje - nie tylko ci na wpół niepiśmienni.

[Caladan]

Zakończyłem w tej chwili ostatni tom z cyklu Trylogia Mrocznego Elfa Pana Salvatore. Niektóre fragmenty były naprawde mocno naciągane

Spoiler: pokaż / ukryj

ze czerwonym smokiem

, ale porównaniu z poprzedniczkami lepiej sie czytało, mimo że była mniej ciekaw z punktu fabularnego. W pewien sposób rozsterki Drizzta nad dobrem i złęm mnie nieco irytowały. Bardziej pasował mi on na filozofa niż wojownika.Gdy patrze na inne ksiązki związane w pewien sposób z Forgooten Realms. Trylogie można spokojnie dać złoty medal. Szczerze powiedziawszy rozczarowałem sie. Na forach fantasy bardzo chwalą tą serię, ale moim zdaniem jest ona dobra, lecz nie wyśmienita.

[So_Dakki]

[Ysengrinn]

Pfff. Film w ogóle nie starał się ogarnąć. Po prostu zrobił z książki dekoracje do Standardowej Fabuły Holywoodzkiej. W czasie seansu trafiał mnie szlag, bo "historia życia głównej bohaterki" dziwnie pokrywała się z historią setki innych bohaterów, dzieliła się na te same etapy. Wystarczyło tylko trochę wysilić wzrok by pod orientalnymi ozdóbkami dojrzeć produkowaną masowo kaszanę.

Spoiler: pokaż / ukryj

I ta cholerna Scena Bójki W Czasie Pożaru! Do diaska, czemu mnie W OGÓLE nie zdziwiło, że scena nie było z książki, lecz wymyślili ją geniusze ze studia?!

[So_Dakki]

[cintra]

Czekolada Joanne Harris - piękna książka, mądra i pełna ciepła. W delikatny i dowcipny sposób zmusza do przemyślenia co jest dla nas ważne w życiu. Nie jest długa (w moim wydaniu uchyba 300 parę stron, ale to był bardzo mały format), napisana dobrym stylem, naprawdę szybko sie ją czyta.
Jest tylko jeden problem... nie powinno się jej czytać gdy jest się na diecie. Opisy słodkości zwalają z nóg i zmuszają do wizyty w cukierni. ;P

Został również nakręcony film, który oglądałam przed przeczytaniem książki. Jeśli go oglądaliście i myslicie, że możecie nie czytać powieści, mylicie się! Wiele wątków jest potraktowanych zupełnie inaczej, nawet końcówka jest inna. Za to moim zdaniem jest świetnie oddany klimat, dlatego mimo tych różnic, film broni się jako ekranizacja powieści.